Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

"Σαγιονάρα"


Αν κάτι σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια αυτό είναι οι περιπαικτικές προσφωνήσεις των παιδιών στο σχολείο λόγο της καταγωγής μου. Στο τοπ 10 αυτών ήταν το κλασσικό "τσιν τσαν τσον", το "είσαι κινεζάκι τρώς πολύ ρυζάκι κλπ κλπ" , το "μια κολυμβήτρια κινέζα κάνει βουτιά στην μαγιονέζα" απο την θεϊκή κατα τ' άλλα Λιλιπούπολη αλλά και το "σαγιονάρα" που στα Ιαπωνικά δεν σημαίνει τίποτε άλλο απο αντίο... Με πήρε πολλά χρόνια να κατανοήσω αυτές τις αντιδράσεις και ακόμα περισσότερα να μάθω να εκμεταλεύομαι αυτή μου τη διαφορετικότητα. Βλέπεται η Έλλαδα είτε μας αρέσει είτε όχι είναι λίγο επιφυλακτική σε οτιδήποτε μη ελληνικό. Τι κι αν το σούσι έχει γίνει τρελή μόδα, τι κι αν τα φουτόν στρώματα έχουν γίνει must της μινιμαλιστικής διακοσμητικής, τι κι αν οι Ελληνίδες πίνουν σαν τρελές πράσινο τσάι για αποτοξίνωση και ευεξία ακόμα και σήμερα υπάρχουν οι περίεργοι που κοιτάζουν επιφυλακτικά και ψυθιρίζουν στο πέρασμα του διαφορετικού.
Σήμερα λοιπόν θα πώ και εγώ "σαγιονάρα" οριστικά σε όλα τα φαντάσματα των παιδικών μου χρόνων με μια κάπως αυτοσαρκαστική διάθεση φτιάχνοντας τι άλλο απο χειροποιήτες σαγιονάρες! Μαζί με αυτές τις παιχνιδιάρικες σαγιονάρες ξορκίζω όλες τις κακές αναμνήσεις κάνοντας μια ευχή το αγοράκι μου, που αν και μόνο 1/4 Ιάπωνας έχει αρκετά στοιχεία, να μην γνωρίσει ποτέ τον κοινωνικό ρατσισμό και αν ακόμα του συμβεί να μάθει γρήγορα πως έστω και αυτό το 1/4 του εαυτού του πρέπει να τον γεμίζει περιφάνια και ευτυχία. Εγώ θα κάνω ότι περναει απο το χέρι μου για να το πετύχω αυτό!
"Σαγιόνάρα" λοιπόν με σαγιονάρες και Ελλάδα Ιαπωνία σημειώσατε x...

4 σχόλια:

  1. Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο Κείμενο!!.. Καταπληκτική και η σαγιονάρα!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και εμενα μου αρεσει ο τροπος που γραφεις, καταπληκτικη η σαγιοναρα και η καρτουλα, τελεια η σφραγιδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η διαφορετικότητα είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλιαστε: