Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

XL story κεφάλαιο έκτο

Μάθημα δεύτερο: Οι αμοιβάδες


Εννέα είχε πει η Αιμιλία και εννέα και ένα λεπτό χτυπούσε την πόρτα της Αγγελικής. Τη στιγμή που η πόρτα άνοιξε οι δύο γυναίκες έμειναν να κοιτάζει η μια την άλλη με ανοιχτό στόμα. Η Αγγελική ήξερε πως πάντα η Αιμιλία ήταν περιποιημένη. Ποτέ δεν την είχε δει άβαφτη ή με αθλητικά ρούχα αλλά εκείνο το βράδυ ξεπερνούσε κάθε προσδοκία. Ένα στενό μαύρο μίντι φόρεμα αγκάλιαζε τις πλούσιες καμπύλες της τόσο αρμονικά που έμοιαζε με αναγεννησιακό μοντέλο. Ένα ζευγάρι κατακόκκινες ψηλοτάκουνες γόβες και ένα πιπεράτο άρωμα ερχόντουσαν να προσθέσουν τόσο αισθησιασμό στο σύνολο που σχεδόν ένιωσε την ανάσα της να κόβεται. Διακριτικά κοσμήματα , λυτά καλοχτενισμένα μαλλιά και έντονο κραγίον συμπλήρωναν την εικόνα και η δόλια η Αγγελική αντανακλαστικά κοιτώντας την σήκωσε για χιλιοστή φορά το ελεεινό καλσόν με το σφιχτό λαστέξ που τόσο κόπο είχε κάνει ώρες πριν να ανεβάσει και που συνεχώς κατέβαινε.

"Χριστιανή μου πως είσαι έτσι!" αναφώνησε η Αιμιλία και η Αγγελική αναρωτήθηκε τι είχε κάνει λάθος...αφού είχε φορέσει ότι της είχε πει... Από το χέρι τραβώντας την σχεδόν την έσυρε μπροστά στην ντουλάπα και την έβαλε να κοιτάζει το είδωλο της.
"Πες μου τι βλέπεις όσο πιο αναλυτικά μπορείς"
"Εμένα ντυμένη σαν καρνάβαλο φορώντας ότι μου είπες!" διαμαρτυρήθηκε η Αγγελική
"Όχι ακριβώς ότι σου είπα!"
"Μα μαζί το πήραμε αυτό το φόρεμα μαζί και τα παπούτσια!"
"Αγγελική μου κοίτα σε παρακαλώ το είδωλο σου καλά και προσεκτικά αρνούμαι να δεχτώ ότι δε βλέπεις τα φάουλ που έχεις κάνει!" Η Αγγελική κοίταξε πιο προσεχτικά το είδωλο της. Το καλσόν ήταν τόσο στενό που όχι μόνο δεν την έκανε να φαίνεται λεπτότερη αλλά δημιουργούσε πεδιάδες και όρη σε διάφορα σημεία με αποτέλεσμα να μοιάζει με το ανθρωπάκι γνωστής εταιρείας ελαστικών. Ο θάμνος στο κεφάλι της σε συνδυασμό με ένα φουλάρι που είχε βάλει στο λαιμό για να κρύψει το βαθύ ντεκολτέ του φορέματος την έκαναν να φαίνεται σαν να μην έχει λαιμό. Το δε σχεδόν ανύπαρκτο μακιγιάζ της την έκανε να φαίνεται μες στο κίτρινο φόρεμα λες και είχε και η ίδια ίκτερο. "
"Θα τα βγάλω.....δώσε μου μισό λεπτό είπε" παραδομένη και έτρεξε προς το μπάνιο
"Τώρα μάλιστα!" αναφώνησε ενθουσιασμένη η Αιμιλία μόλις την είδε να βγαίνει από το μπάνιο "σου προσθέτουμε λίγο χρώμα και λίγο άρωμα και φύγαμε" είπε και άνοιξε το τσαντάκι της βγάζοντας ένα κραγιόν.

Μισή ώρα αργότερα κατέβαιναν από το ταξί και η Αγγελική είχε ήδη αρχίσει να μην νιώθει τα πόδια της μέσα στις στενές peep toe γόβες.
"Άλλαξε τώρα το πονεμένο βλέμμα σαν τον Βασιλάκη Καΐλα με κίτρινο φόρεμα είσαι!"
"Μα αφού πονάω!!!"
"Δεν με ενδιαφέρει θα συνηθίσεις είναι επειδή δεν έχεις μάθει..Και ίσιωσε την πλάτη σου!"
"Όταν ισιώνω την πλάτη μου φαίνεται ακόμα πιο μεγάλο το ντεκολτέ ρε!"
"Ε και???? Κλεμμένο το έχεις?? Ίσιωσε είσαι που είσαι τάπα όταν καμπουριάζεις φαίνεσαι ακόμα πιο τάπα!"
"Μπράβο Αιμιλία τέτοια κοπλιμέντα να μου κάνεις να ανεβαίνω βρε!"
"Εδώ δεν είμαστε για να σου χρυσώνω το χάπι εδώ είμαστε για να δεις απόψε αυτό που θα χρειαστεί να κάνεις εσύ το άλλο Σάββατο! Για το καλό σου λοιπόν άλλαξε ύφος χαμογέλα και ίσιωσε!" και ήταν τέτοιος ο τόνος της που η Αγγελική ένιωσε ένα αόρατο χέρι να την πιάνει από τους ώμους και να την τεντώνει και ένα ζορισμένο μειδίαμα ζωγραφίστηκε στα χείλι της.
"Κάτι κάνουμε... βέβαια λες και έχεις πάθει εγκεφαλικό είσαι αλλά θα το δουλέψουμε στην πορεία!"

Μπροστά η Αιμιλία καμαρωτή καμαρωτή και πίσω η Αγγελική όσο πιο καμαρωτή μπορούσε μπήκαν στο νυχτερινό μαγαζί. Την είδε να ανοίγει χώρο και να πλησιάζει χαμογελαστή μια παρέα δύο αντρών και μιας γυναίκας. Οι άντρες ήταν γύρω στα 40 και αρκετά όμορφοι η δε γυναίκα έμοιαζε λες και είχε ξεπηδήσει από περιοδικό μόδας. Η Αιμιλία μόλις έφτασαν στο τραπέζι έσκασε ένα πεταχτό φιλί στο στόμα στον έναν από τους δύο και χαιρέτισε με χειραψία τους άλλους δύο. Σύστησε την Αγγελική και κάθισαν στις δύο κενές καρέκλες.

"Ώστε εσύ είσαι η περιβόητη Αγγελική! Και πάνω που είχα αρχίσει να νομίζω πως η Αιμιλία με δούλευε για το φίλο της τον Λευτεράκι!" είπε ο τύπος που η Αιμιλία είχε φιλήσει και που της τον είχα συστήσει ως Κώστα και εκείνη χαμογέλασε αμήχανα.
"Αχ βρε μωρό μου όλο εξυπνάδες είσαι!" είπε η Αιμιλία και έσκυψε προκλητικά προς το μέρος του για να πάρει ένα τσιγάρο από το πακέτο του.
"Γνωρίζεστε πολύ καιρό με την Αιμιλία Αγγελική?" ρώτησε άχρωμα το "μανεκέν" Ελένη
"Εδώ και μερικούς μήνες" απάντησε χαμογελαστά η Αγγελική
"Βλέπω Αγγελική και εσύ σαν την Αιμιλία μας το τρως όλο το φαγητό σου!" σχολίασε ειρωνικά ο δεύτερος άντρας της παρέας που η Αγγελική ούτε το όνομα του θυμόταν κεραυνοβολώντας την δόλια την Αγγελική που παρά το ρουζ ένιωσε το αίμα να φεύγει από τα μάγουλα της.
"Ήμαρτον βρε Παναγιώτη! Αγγελική μην του δίνεις σημασία ο Παναγιώτης ποτέ δεν αποδέχτηκε πως η Αιμιλία τον έφτυσε για μένα και πετάει κάτι τέτοια χαριτωμένα!" απολογήθηκε ο Κώστας
"Ναι Παναγιώτη μου το τρώμε όλο μας το φαγητό και όχι μόνο το απολαμβάνουμε κιόλας!Σε αντίθεση με άλλους που το μόνο που τρώνε είναι τα λυσσακά τους και τους πέφτουν και βαριά!" είπε η Αιμιλία και του έκλεισε ναζιάρικα το μάτι. Το "μανεκέν" Ελένη άπλωσε το χέρι της στον ώμο του Παναγιώτη λες και ήθελε να οριοθετήσει τα κεκτημένα της. Η Αγγελική παρακολουθώντας την περίεργη στιχομυθία ανάμεσα στους συνδαιτυμόνες σχεδόν ξέχασε και την προσβολή αλλά και τον πόνο στα πόδια της. Κάτι έπαιζε ανάμεσα σε αυτούς τους τέσσερις και για κάποιο λόγο η Αιμιλία ήθελε να είναι μάρτυρας. Το ζιζάνιο που έκρυβε μέσα της ξύπνησε και ανακάθισε στην καρέκλα της ισιώνοντας τον κορμί της που και πάλι είχε καμπουριάσει και είπε σχεδόν αθώα "Εσείς γνωριζόσαστε πολύ καιρό???"  Η Αιμιλία της έριξε μια ματιά γεμάτη ικανοποίηση και υπονοούμενο σαν να της έλεγε "επιτέλους πήρες μπροστά" και άφησε τον Κώστα να απαντήσει..
" Ναι πολύ πάνω από πενταετία ε Αιμιλία?? Βασικά τόσο γνωριζόμαστε με την Αιμιλία εγώ και ο Παναγιώτης . Είμαστε συνάδελφοι με τον Παναγιώτη. Την Ελένη την γνωρίσαμε τους τελευταίους μήνες είναι φρέσκοι με τον Παναγιώτη!"
"Γιατί βρε Κώστα εμείς είμαστε μπαγιάτικοι??? Μακάρι να είχαν όλοι οι μπαγιάτικοι τις δικές μας αντοχές!" είπε η Αιμιλία και του χάιδεψε το πόδι. Ο Παναγιώτης βλέποντας το έκανε νόημα στον σερβιτόρο να του φέρει ένα ακόμα ποτό ενώ το μανεκέν Ελένη ήπιε σιωπηλά τη τελευταία γουλιά από το δικό της.
"Ελένη μου θες ακόμα ένα ποτό?" ρώτησε ευγενικά ο Κώστας βλέποντας το άδειο ποτήρι της
"Όχι ευχαριστώ. Το ξέρετε πως το αλκοόλ ο οργανισμός το αναγνωρίζει σαν καθαρή ζάχαρη??? Α πα πα έχω και πιλάτες αύριο θέλω να είμαι σε φόρμα!" απάντησε εκείνη με έναν ενθουσιασμό που έκανε την Αγγελική να αναρωτηθεί πως ξαφνικά είχε βγει από το λήθαργο της."
"Η Ελένη προσέχει Κώστα γιαυτό διατηρεί αυτή τη φυσική κατάσταση!" συμπλήρωσε ο ενοχλητικός Παναγιώτης.
"Ε ναι καλέ αυτό φαίνεται άλλωστε αλλά Ελένη να σου πω ένα μυστικό? Πιες άλλο ένα ποτάκι και θα σου αναλύσω εγώ αργότερα μερικούς πιο διασκεδαστικούς τρόπους και τις θερμίδες να κάψεις και σε φόρμα να μείνεις και να διώξεις ταυτόχρονα και λίγο από την ξινίλα που έχει Παναγιώτης!" είπε η Αιμιλία και γέλασε σατανικά. Το μανεκέν Ελένη κοίταξε ενοχλημένο την Αιμιλία και σηκώθηκε από το τραπέζι ρωτώντας προς τα που είναι η τουαλέτα. Μόλις απομακρύνθηκε αρκετά ο Παναγιώτης έσκυψε προς το μέρος της Αγγελικής και με ένα ύφος όλο γοητεία την ρώτησε ίσως λίγο δυνατότερα από ότι άρμοζε λες και ήθελε να ακούσουν και οι υπόλοιποι την ερώτηση...
"Αγγελική θα ήθελες να βγούμε κάποιο βράδυ για φαγητό να γνωριστούμε λίγο καλύτερα?"
Η Αγγελική τον κοίταξε γουρλώνοντας τα τεράστια μαύρα μάτια της έκπληκτη απορώντας για το ξαφνικό ενδιαφέρον του αλλά και για το θράσος του να την ρωτάει κάτι τέτοιο όταν η συνοδός του ήταν ελάχιστα μέτρα πιο πέρα. Με την άκρη του ματιού της είδε την Αιμιλία να προσπαθεί να πνίξει τα γέλια της και τον Κώστα να κοιτάζει τον φίλο του τόσο εκνευρισμένος που λες και έβγαζε καπνούς από τα αφτιά. Σε κλάσματα δευτερολέπτου και απορώντας και η ίδια με τον εαυτό της γύρισε τον κοίταξε κατάματα και του απάντησε
"Αχ βρε Παναγιώτη μου άστο καλύτερα το τρώω όπως διαπίστωσες όλο μου φαγητό και δεν θα σε σύμφερε να με βγάλεις έξω....άσε που με την Αιμιλία μοιάζουμε σε πολύ περισσότερα από όσα νομίζεις μοιραζόμαστε εκτός από πιτόγυρα και πίτσες και το ίδιο γούστο!" Ο Παναγιώτης που το μόνο που δεν περίμενε από τη συνεσταλμένη ως εκείνη την ώρα Αγγελική, ήταν αυτή η απάντηση χλόμιασε και μόλις η Ελένη επέστρεψε από την τουαλέτα επικαλέστηκε μια δικαιολογία και την πήρε και έφυγαν κακήν κακώς. Μόλις το ζευγάρι χάθηκε από τον ορίζοντα τους η Αιμιλία δεν άντεξε και άρχισε να γελάει τόσο δυνατά που ακόμα και ο ήχος της δυνατής μουσικής αδυνατούσε να καλύψει το γάργαρο γέλιο της.
"Να γιατί σε κάνω παρέα ρε Αγγελική! Γιατί πολλά κουσούρια μπορεί να έχεις αλλά χαζή δεν είσαι!"  είπε και συνέχισε να γελάει νευρικά...
"Μα το Θεό δεν καταλαβαίνω τίποτα..... Ενώ ξέρω πως τους σιχαίνεσαι μου ζήτησες απόψε να βγούμε μαζί τους και όχι μόνο μου ζήτησες να βγούμε μαζί τους μου ζήτησες να μην το βάλω τον καραγκιόζη και στη θέση του.Για την ακρίβεια μου ζήτησες να τον αφήσω να ξεδιπλώσει όλο τον αξιολάτρευτο χαρακτήρα του....Ρε Αιμιλία θα μου εξηγήσεις τι σκατά σκαρώνεις απόψε??? Και εσύ Αγγελική μου για μια στιγμή νόμιζα πως δεν μιλούσες εσύ αλλά η Αιμιλία. Κορίτσια θα εξηγήσετε και σε εμένα τι ήταν το σημερινό ή θα με αφήσετε στο σκοτάδι?" είπε ο Κώστας φανερά μπερδεμένος.
"Συγνώμη Κώστα .... δεν ήθελα να σας φέρω σε δύσκολη θέση ... μου βγήκε αυθόρμητα η απάντηση που έδωσα..."απολογήθηκε ενοχικά η Αγγελική
"Άσε μας καλέ που ζητάς και συγνώμη! Μια χαρά απάντησες! Και εσύ μωρό μου κάτσε στο σκοτάδι σου για την ακρίβεια πήγαινε σπίτι και κάτσε στο σκοτάδι και σε καμιά ώρα θα έρθω και εγώ θέλω να τα πω λιγάκι με την Αγγελική μόνες μας.." είπε ναζιάρικα η Αιμιλία
"Με διώχνεις Αιμιλία...?" παραπονέθηκε σαν κουτάβι ο Κώστας
"Όχι βρε αγάπη μου απλά σου ζητάω να μας αφήσεις λίγο μόνες θα αγορεύσω σε λίγο και πίστεψε με δεν θες να είσαι παρόν! Έλα μην κατσουφιάζεις θα επανορθώσω όταν έρθω σπίτι στο υπόσχομαι!" είπε και τον κοίταξε με λάγνο βλέμμα.
"Καλά φεύγω..... Αγγελική χάρηκα για τη σύντομη γνωριμία και εύχομαι να τα ξαναπούμε υπό καλύτερες συνθήκες. Μην αργήσεις πολύ Αιμιλία θα περιμένω" είπε παραδομένος ο Κώστας  σηκώθηκε, πλήρωσε στον σερβιτόρο τα ποτά  και παρήγγειλε ακόμα ένα για τις κοπέλες. Φίλησε τέλος την Αιμιλία στο στόμα και αφού έδωσε ευγενικά το χέρι του στην Αγγελική έκανε να φύγει. Λίγο όμως πριν γυρίσει την πλάτη του κοντοστάθηκε σαν να δίσταζε κοίταξε την Αγγελική και της είπε όλο παράπονο
"Και επειδή βλέπω πως με την Αιμιλία τα πάτε καλά Αγγελική συγχώραμε που στο ζητάω αλλά μετά την αγόρευση της κοίτα μήπως καταφέρεις και την πείσεις να με πάρει που με έχει αστεφάνωτο τόσα χρόνια γιατί εγώ πλέον έχω παραιτηθεί από το να προσπαθώ να την πείσω!" συμπλήρωσε και η Αιμιλία φανερά ενοχλημένη με το τελευταίο σχόλιο του τον έσπρωξε αναστενάζοντας προς την έξοδο του μαγαζιού.

"Ίσιωσε λέμε το κορμό σου και κάτσε σταυροπόδι σαν λεχώνα ετοιμόγεννη κάθεσαι!" σχολίασε η Αιμιλία μόλις ο Κώστας βγήκε από το μαγαζί
"Άστα τώρα αυτά και πες μου όλη την ιστορία έχω σκάσει από την περιέργεια!!!!"
"Τι να σου πω που δεν έχεις καταλάβει ήδη?"
"Αχ Αιμιλία πολύ διασκέδασα απόψε να το ξέρεις! Ένιωσα λες και ήμουν πάλι δέκα χρονών! Ξύπνησε μέσα η Διαβολική και είχα χρόνια να τη συναντήσω!"
"Ποια????"
"Άστο αυτό θα σου το εξηγήσω άλλη στιγμή! Πες μου τώρα! Δεν λέω πλάκα είχε και ευχαριστώ αλλά τι ακριβώς έπρεπε να μάθω από το σημερινό μάθημα???"
"Μα τι άλλο βρε Αγγελική από το ότι οι άντρες είναι αμοιβάδες!"
"Αμοιβάδες???"
"Ναι αμοιβάδες χρήσιμες και απαραίτητες μεν αλλά αμοιβάδες! Προβλέψιμοι όσο δεν πάει αθώοι ακόμα και μέσα στην κακία τους και έρμαια ενός και μόνο πράγματος! Και δεν μιλάω μόνο για τον Παναγιώτη που αποτελεί κλασσικό υπόδειγμα αμοιβάδας αλλά και για τον Κώστα και για κάθε αρσενικό μέσα σε αυτό το μαγαζί!"
"Έλα ρε Αιμιλία τους υποτιμάς νομίζω..."
"Καθόλου μην σου πω πως το θεωρώ και τίτλο τιμής για αυτούς το θέμα είναι εσύ να το βάλεις καλά αυτό στο μυαλό σου σαν βασική αρχή. Τα αγοράκια δεν κρίνουν όπως νομίζεις εσύ πως κρίνουν εδώ και χρόνια. Ναι το αισθητικό κομμάτι μιας γυναίκας είναι το πρώτο ερέθισμα και ναι στις νεαρές ηλικίες που η τεστοστερόνη και η φιγούρα τους εξουσιάζει κάνουν επιλογές βάση αυτού. Όσο όμως ωριμάζουν ...δηλαδή όσο μπορεί να ωριμάσει μια αμοιβάδα, μπαίνουν στο παιχνίδι και άλλοι παράγοντες εξίσου επιφανειακοί δεν λέω αλλά παράγοντες που αν μια γυναίκα τους χειριστεί σωστά τότε μπορεί να εκμεταλλευτεί μια αμοιβάδα για ότι εκείνη βάλει στο μυαλό της. Όταν τους γνώρισα αυτούς τους δυο σε πληροφορώ κανένας τους δεν ενδιαφέρθηκε για μένα αρχικά....στον ένα μήνα κονταροχτυπιόντοσαν σαν τα κοκόρια. Ο Παναγιώτης δηλαδή μόνος του χτυπιόταν γιατί απλά δεν μπορούσε να δεχτεί πως μια γυναίκα σαν εμένα δεν είχε πέσει στα πόδια του. Ο Κώστας άλλου παπά ευαγγέλιο πιο λονδρέζικη αμοιβάδα. Και αν εξαιρέσεις το σημερινό που ναι παραδέχομαι το προκάλεσα η δόλια η δασκάλα για να ξεστραβωθείς λιγάκι στην όλη ιστορία μ αυτούς τους δύο δεν προκάλεσα επίτηδες απολύτως τίποτα. Εγώ απλά ήμουν ο εαυτός μου εξαρχής και οι αμοιβάδες απλά έκαναν αυτό που έχουν γραμμένο στο DNA τους."
"Δεν τον αγαπάς Αιμιλία τον Κώστα???"
"Άσχετο με το θέμα μας αλλά φυσικά και τον αγαπάω! Ήταν και είναι η πιο υγιής σχέση έχω κάνει στη ζωή μου και πίστεψε με έχω κάνει πολλές σχέσεις! Επειδή τον αποκαλώ αμοιβάδα δεν σημαίνει ότι δεν τον αγαπάω ούτε ότι δεν μου είναι αναγκαίος και πολύτιμος. Και αν αναρωτιέσαι γιατί δεν τον παντρεύομαι δεν είναι γιατί πιστεύω ότι δεν θα με κάνει ευτυχισμένη. Πέντε χρόνια τώρα ο δόλιος άλλη δουλειά δεν κάνει από το να προσπαθεί να με κάνει ευτυχισμένη σε όλα τα επίπεδα και του το αναγνωρίζω. 'Εχω τους δικούς μου λόγους όμως και θα θελα να τους αφήσουμε λιγάκι στην άκρη αν δεν έχεις αντίρρηση τουλάχιστον προς το παρόν..."          
"Καλά δεν σε πιέζω να μου πεις απλά τον συμπάθησα"
"Ναι το μανάρι μου είναι συμπαθητικός! Και ο άλλος με τα ξινισμένα μούτρα καλό παιδί είναι καταβάθος και νομίζω πως κατάλαβες πως ότι μαλακία πέταξε απόψε ήταν η μόνη άμυνα που είχε... Γιατί μπορεί να είναι αμοιβάδες αλλά βγαίνουν σε διάφορες εκδοχές όπως διαπίστωσες. Ε η εκδοχή του Παναγιώτη είναι η πιο κοινή αυτή η εκδοχή που πιθανόν εξαιτίας της βρισκόμαστε εδώ σήμερα να προσπαθώ να σου εξηγήσω πράγματα που θα έπρεπε με την εμπειρία της ζωής ήδη να ξέρεις! Αλλά όχι εσένα βρέθηκαν πέντε Παναγιώτιδες σου είπαν πέντε παπαριές και εσύ κλασσική Αγγελική γενίκευσες τον κανόνα! Την Ελένη την πρόσεξες?? Θεά ε??? Κορμάρα , δέρμα αλαβάστρινο , πρόσωπο αγγελικό και όμως η Ελένη απόψε Αγγελική μου θα κοιμηθεί πιο μόνη και από εσένα! Η Ελένη αύριο το πρωί θα λιώσει στο γυμναστήριο για να εκτονώσει όλη τη συσσωρευμένη της ενέργεια.Η Ελένη μονίμως γκρινιάζει για τα μεγάλα της αφτιά λες και είναι ο δόκτορας Σποκ! Η Ελένη ίσως να είναι περισσότερο δυστυχισμένη από οποιαδήποτε γυναίκα και αν έχω συναντήσει και ας κυκλοφορεί με τον κούκλο δικηγόρο με την Πόρσε! Γιατί αμοιβάδες αυτοί ηλίθιες εμείς! Η μελαχρινή ζηλεύει την ξανθιά, η χοντρή την αδύνατη, η κοντή τη ψηλή, η έξυπνη την χαζή και τούμπαλιν! Γιατί οι αμοιβάδες χωρίς οι δόλιες να το καταλάβουν μας έχουν κάνει να αμφισβητούμε τα πάντα. Και αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι άραγε εμείς σε ποια κατηγορία του ζωικού βασιλείου εντασσόμαστε όταν επιτρέπουμε σε αμοιβάδες να μας επηρεάζουν τόσο!"
"Ωραία ρε Αιμιλία όλα αυτά αλλά θεωρίες....η πράξη διαφέρει"
"Φυσικά και διαφέρει γιαυτό δεν αξίζει να προσπαθείς να εκλογικεύσεις τα πάντα! Δεν αξίζει να προσπαθείς να τα χωρέσεις σε νόρμες και μοτίβα! Η ζωή μωρό μου θα ήταν βαρετή αν όλα ακολουθούσαν τη θεωρία. Για αυτές τις ελάχιστες γαμημένες στιγμές που η πράξη έρχεται σε σύγκρουση με τη θεωρία ζούμε πότε θα το πάρεις χαμπάρι????"
"Αντί να ξεμπερδεύομαι όσο μου μιλάς μπερδεύομαι περισσότερο..."
"Μα αυτός είναι ο σκοπός μου ρε Αγγελική να σε μπερδέψω στο τέλος τόσο πολύ που το μυαλό σου να σταματήσει επιτέλους να σκέφτεται. Τη στιγμή που απάντησες στην ερώτηση του Παναγιώτη σκεφτόσουν??"
"Όχι εντελώς αυθόρμητα απάντησα σου είπα ένιωσα όπως όταν ήμουν παιδί και μαδούσα τα γεράνια της κυρα Ουρανίας χωρίς να σκέφτομαι ότι θα έπιανε τη γιαγιά μου και θα της το έλεγε με αποτέλεσμα να με μαυρίσουν στο ξύλο. Το έκανα γιατί είχε κλωτσήσει νωρίτερα την Φιφίκα μια γατούλα που τάιζα. Απλή δράση αντίδραση που λέγαμε και στη Φυσική!"
"Ακριβώς!Αυτός είναι λοιπόν ο στόχος μας να ξέρεις να ξαναγίνεις αυτή πως την είπες πριν ξέχασα...?"
"Διαβολική..."
"Α γεια σου Διαβολική! Κάπου στην πορεία την έχασες και αν και δεν συμφωνώ με τον χαρακτηρισμό αυτή πρέπει να ξαναβρείς!"
"Και με τα κιλά μου τι θα γίνει????"
"Τσάμπα καταναλώνω ρε τόσο σάλιο??? Άρε κόλλημα με τα κιλά! Λοβοτομή αδυνατώ να σου κάνω όπως επίσης και λιποαναρρόφηση! Μόλις όλα κουμπώσουν στη σωστή τους θέση θα φύγουν και αυτά πόσο πιο λιανά να στο πω????"
"Μάλιστα...."
"'Ασε τα μάλιστα και πάμε να φύγουμε τώρα πέρασε η ώρα και ο άλλος θα γεννήσει! Και ένα τελευταίο για το δρόμο κερασμένο από μένα. Το αποψινό σαν παρτίδα σκάκι έμοιαζε.... Εσύ ήσουν το στρατιωτάκι εγώ φυσικά η βασίλισσα. Ένα βήμα μπροστά μόνο εσύ προς όλες τις κατευθύνσεις και όσα βήματα γουστάρω εγώ... Ρουα ματ όμως στον αντίπαλο δεν έκανα εγώ εσύ του έκανες να το θυμάσαι αυτό!" είπε και σηκώθηκε από το τραπέζι.

Εκείνο το βράδυ η Αγγελική κοιμήθηκε ολομόναχη χωρίς ασημόχαρτα από σοκολάτες. Τα πόδια της  μπορεί να πετούσαν φωτιές.... φωτιές όμως πετούσε και το μυαλό της που επεξεργαζόταν όσα της είχε πει η Αιμιλία. Και όταν αποκαμωμένη την πήρε ο ύπνος είδε το πιο παράξενο όνειρο που είχε δει ποτέ. Μια τεράστια σκακιέρα εκείνη ντυμένη στα χακί την Αιμιλία με κορώνα στο κεφάλι και απέναντι τους μια στρατιά από τεράστιες αμοιβάδες....            


Για τη συνέχεια πατήστε εδώ

1 σχόλιο:

  1. Πέρσι ήταν η ιστορία του Άρη και της Μαρίας.
    Φέτος είναι η ιστορία της Αγγελικής.
    Πέρσι ξύπνησες σκέψεις, φέτος ξύνεις πληγές.

    Να 'σαι καλά και να συνεχίσεις να γράφεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλιαστε: